vrijdag 5 oktober 2012

Mens en lijden: welke reacties op lijden

Op welke manier reageren mensen als ze met lijden geconfronteerd worden?
Op welke manier reageren de personages van de film als ze met lijden geconfronteerd worden?

Dit is zo individueel bepaald en hangt af van de levenslijn van de mensen die ermee geconfronteerd worden.

De persoon die zelf lijdt, kan reageren als volgt:
- ongeloof en het negeren, gewoon verdergaan hoe het was (dit is vaak een eerste reactie)
- boosheid, verslagenheid, vertwijfeling hoe moet het verder. (ook vaak een eerste reactie)
- de wereld vergaat onder zijn/haar voeten en kiest dan om er tegen te vechten
- de wereld vergaat onder zijn/haar voeten en laat de moed zakken
- ziet zijn/haar lot onder ogen en probeert het een plaats te geven met de nodige ups en downs (Oscar)

Meestal zijn het de vechters en diegenen die hun lot onder ogen zien, die willen dat men hen behandelt als een gewone mens.
Degene die de moed verliezen, voelen zich slachtoffer en verwachten vaak van de anderen extra aandacht.

De mensen die nauw verbonden zijn met de lijder, kunnen als volgt reageren:
- ongeloof en ontkennen, durven geen contact met lijder opnemen (eerste reactie van de ouders van Oscar en ook van La dame Rose)
- zien het onder ogen en betuttelen de lijder (ouders van Oscar in tweede instantie)
- zien het onder ogen en begeleiden hem/haar in het lijden (La dame Rose in tweede instantie)
- zien het onder ogen en schermen hem/haar af van de wereld waardoor ze de noden van de lijder uit het oog verliezen (verpleegkundig personeel van het ziekenhuis waar Oscar verbleef)
- de lijder blijft de persoon die hij/zij voordien was; men doet er niet anders tegen (de andere kinderen in het ziekenhuis)

Reacties wanneer Oscar dood is:
- De ouders vervullen nog de wensen van Oscar en brengen zijn erfenis naar la dame Rose.  De ouders zoeken het contact op (zonder gehoor).
- La dame Rose vermijdt contact.  Ze doet niet open voor de ouders van Oscar.
Uiteraard hebben ze allen innig verdriet.

Verwerken van verdriet bij de dood is heel uiteenlopend:
- Sommigen (ik denk het merendeel) verwerken graag zo'n intens verdriet alleen in het eerste stadium van het verwerkingsproces.  Nadien lijkt mij het belangrijk om het samen (zeker als het om afscheid van je kind is) het verdriet een plaats te geven en samen te werken aan de verwerking van het rouwproces.
- Sommigen willen nauw verbonden zijn met anderen om er doorheen te geraken.  Ze zoeken contact en steun bij anderen.
- Sommigen willen er ronduit over praten.
- Sommigen keren zich in zichzelf.
- Een verwerkingsproces kan kort of lang zijn.

Palliatieve begeleiders en rouwbegeleiders hebben een gave apart.  Ik ben blij dat die mensen dat met hart en ziel doen want zij kunnen wonderen verrichten.  Het kan zoveel betekenen voor de mens (lijder en verwerker).


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Graag uw reactie! Dankjewel!